blog
Kies jij voor goed of goedkoop?

Het imago van een 2e spoortraject is slecht en toch heb ik mijn bedrijf zo genoemd, 2de Spoor. Waarom? Omdat het meteen duidelijk is wat we doen en ik geloof in de unieke manier waarop wij de trajecten aanpakken. De resultaten in de praktijk bewijzen het ook. Wij kiezen niet voor de makkelijkste weg, maar voor een win-winsituatie, voor zowel werkgever als werknemer. En ja, daar moet je wel wat voor doen.

Het imago is dat een 2e spoortraject heel veel geld kost en niets oplevert. Dus denken veel bedrijven, doe dan maar zo goedkoop mogelijk. Onze ervaring is heel anders. Door honderden voorbeelden uit de praktijk weten wij dat als je goede kwaliteit levert en echt met een kandidaat aan de slag gaat, met oprechte, persoonlijke aandacht door een goede coach, het wel degelijk oplevert.

Kwetsbaar moment
Even een situatieschets: wij komen met kandidaten in contact op het slechtste moment in hun leven. Iemand is ziek, er is onzekerheid over de gezondheid, daardoor over het werk en het inkomen en daardoor weer over de woonsituatie. En wat je soms ook nog ziet is dat deze spanningen leiden tot relatieproblematiek. Op zo’n kwetsbaar moment zeggen veel grote partijen in onze branche, besteed maar zo weinig mogelijk tijd aan deze kandidaat. Want hun verdienmodel vraagt om zoveel mogelijk trajecten per coach.

Kwaliteit levert op
Vanaf het allerbegin werk ik op een andere manier. Het geeft mij namelijk heel veel voldoening om mensen daadwerkelijk te kunnen helpen. Onze coaches zijn er daarom echt voor de kandidaat én voor de werkgever. De kwaliteit zit ‘m in de persoonlijke gesprekken, niet in de instrumenten die ingezet worden. Werkboeken, een online programma, 360 graden feedback, allemaal leuk en aardig, maar dat alles bij elkaar kan niet tippen aan de vele uren begeleiding en toewijding van een goede coach die eerlijke gesprekken voert met kandidaten. En die daardoor echte kansen creëert voor een nieuwe toekomst. Dat is goed voor de kandidaat en goed voor de werkgever.

Doelgroep
Als je dan ook nog de doelgroep voor ogen neemt, veelal lager geschoolde krachten, dan begrijp jij vast ook dat een persoonlijke aanpak beter werkt. Zie je het al voor je, een chauffeur die tegen de pensioengerechtigde leeftijd aanloopt, last krijgt van z’n knie en die dan via een online programma een 2e spoortraject gaat volgen om er zo achter te komen wat zijn mogelijkheden zijn? Ik geloof er helemaal niks van!

Mensenwerk
Grote partijen timmeren een dossier dicht, voor het UWV, maar daar help je mensen niet mee. Ik laat me dan ook niet gek maken door geautomatiseerde online programma’s, waardoor de coaches minder tijd nodig hebben voor hun begeleiding. Een re-integratietraject is mensenwerk, dat vraagt om korte lijntjes met werkgever en werknemer, dat is en blijft mijn overtuiging.

Mijn tip
Kijk bij het inzetten van een 2e spoortraject goed naar wat je nou precies inkoopt. In veel offertes staat dat er wordt gedaan wat nodig is… maar wat is dat dan? Hoeveel uren mag een coach besteden aan de kandidaat? En is dat via e-mail, telefonisch of een huisbezoek? Is voor jou niet helemaal duidelijk wat er precies geboden wordt, vraag dan om een toelichting.

Goedkoop is duurkoop, dit spreekwoord is er niet zomaar. De keuze is aan jou.